Ons zoeken naar welvaart vormt de landschappen waarin we ons begeven en wordt tastbaar in de dingen waarmee we ons omringen, de constructies en huizen die we bouwen, de verhalen die we vertellen. Vandaag worden we echter steeds meer geconfronteerd met de keerzijde van dit streven, we trachten te ontsnappen aan de realiteit door onszelf te verliezen in excessen of droomwerelden.Tijdens een vier maand durende residentie in het Gastatelier LeoXIII, trok ik op ontdekkingstocht door Tilburg en ging hij opzoek naar manieren om met deze nieuwe omgeving en andere cultuur om te gaan. Ik combineerde daarbij de residentie met een onderzoeksperiode in het textiel museum van Tilburg. Een stad die gekenmerkt wordt door zijn verloren textielindustrie en sindsdien zijn stedelijke landschap tracht te herschrijven. De horizon die eens gevormd werd door zijn schoorstenen hoog in de lucht, transformeert steeds meer door de nieuwe ‘landmarks’ van welvaart. Zelfs de textielarbeider die in het verleden zijn hele lichaam gaf om bij te dragen aan de industriële groei, is vandaag niet meer dan een personage in een stadsverhaal, wat eens per jaar opnieuw tot leven wordt gewekt tijdens het lokale carnaval.
 BONANZA; een diorama van het nabije, brengt fragmenten uit het verleden, heden en toekomst samen, zoals ik die ervaren heb en vanuit mijn intieme relatie met de ruimte van Leo XIII en de mensen die ik tijdens mijn verblijf leerde kennen. De relatie tussen het lichaam en ruimte wordt alleen maar meer versterkt door het leven en werken van de kunstenaar in en met het Gastatelier. De ruimte ontplooit er zich als een huis met gangen, zolders en kasten die je doen wegdromen ( G. Bachelard, poetics of space 1958). De constellatie van werken die hieruit voortkomt kan best begrepen worden als een diorama, een drie-dimensionale scene waar meestal aan de hand van objecten en figuren een situatie wordt uitgebeeld. Deze manier van een nabootsen van de natuurlijke wereld, zoals gebruikelijk is in een museale context, is een ordenen van de realiteit en een poging ze te controleren. Het gelijkt daarin op de structuren die ik aantrof tijdens de lokale Tilburg Kermis, façades gecreëerd om zich te kunnen verliezen in een droomwereld. Al dit te-samen vormt BONANZA een topologie van een lokale omgeving, die door de kunstenaar gebruikt wordt om onderliggende onderwerpen als kapitalisme, ecologie en ‘het andere’ te ontrafelen.

In samenwerking met Textiel Museum Tilburg Met de ondersteuning van Gastatelier Leo XIII en curator Carolyn F. Strauss

Vorige Werk Volgende Werk